Zawartość azotu w nawozach NPK poniżej 6% może być odpowiednia dla niektórych roślin, zwłaszcza jeśli chodzi o pewne etapy ich cyklu życiowego lub konkretne warunki glebowe. Niższa zawartość azotu może być preferowana w niektórych sytuacjach z kilku powodów:
- Rośliny w fazie spoczynku: Niektóre rośliny, zwłaszcza te w fazie spoczynku zimowego, mogą wymagać niższych poziomów azotu. W tym czasie aktywność metaboliczna roślin jest ograniczona, a wysokie poziomy azotu mogą prowadzić do niezdrowego wzrostu.
- Rośliny korzeniowe: W niektórych przypadkach rośliny korzeniowe (np. buraki, marchew) mogą korzystać z niższych poziomów azotu, aby uniknąć nadmiernego rozwoju liści kosztem korzeni.
- Rośliny w dojrzałym stadium: Rośliny w fazie dojrzałego wzrostu mogą wymagać mniejszych ilości azotu, zwłaszcza jeśli celem jest zachowanie jakości owoców lub nasion, a nie intensywny wzrost.
- Unikanie nadmiernego wzrostu: W niektórych przypadkach, zwłaszcza w hodowli roślin ozdobnych, nadmierny wzrost może być niepożądany. Niższe poziomy azotu mogą pomóc w kontroli tej sytuacji.
Jednakże, ważne jest, aby dostosować nawożenie do konkretnych potrzeb roślin i warunków glebowych. W przypadku roślin wymagających intensywnego wzrostu, szczególnie w fazie wegetatywnej, większe ilości azotu mogą być konieczne.
Należy także pamiętać, że nie tylko ilość, ale także dostępność azotu dla roślin ma znaczenie. Nawozy o różnych formach azotu (np. azot amonowy, azot azotanowy) mogą wpływać na dostępność azotu dla roślin w zróżnicowany sposób.
W każdym przypadku, przed zastosowaniem nawozu, zaleca się przeprowadzenie badania gleby, aby dokładnie ocenić potrzeby roślin i dostosować nawożenie do konkretnych warunków.